ด้วยปัญหาที่เราต้องเจอและแบกรับมันทำให้หน้าตาของเรานั้นดูเคร่งเครียด และไม่ว่าจะมองไปทางใหนส่วนใหญ่ก็จะเจอกับใบหน้าที่เคร่งเครียดเต็มไปหมด ไม่ค่อยจะหลงเหลือไว้ซึ่งคำว่าเมืองไทยเมืองยิ้มไว้ซักเท่าไหร่แล้ว ทั้งๆที่การยิ้มแย้มแจ่มใสนั้นทำได้ไม่ยากเลยและส่วนใหญ่หากมีใครยิ้มให้เราหรือเรายิ้มให้ใครส่วนมากทุกคนก็จะต้องยิ้มตอบกลับมาทั้งนั้น ดังนั้นเราลองมาฝึกยิ้มกันดีกว่า
การยิ้มนั้นเป็นเรื่องที่ง่ายมากแต่จะยิ้มอย่างไรให้รู้สึกได้ถึงความจริงใจถึงความรู้สึกจากภายในจิตใจของเราว่าเราต้องการทักทายเขาจริงๆ ไม่ได้ยิ้มออกมาเพียงแค่แสยะยิ้มแต่ดวงตาเต็มไปด้วยความเศร้าหมองทำให้คนที่พบเห็นไม่อยากที่จะยิ้มตอบเพราะรู้ว่าคุณไม่ได้จริงใจนัก ดังนั้นก่อนที่เราจะยิ้มออกไปนั้นเราต้องคิดคำนึงอยู่เสมอว่าการส่งยิ้มครั้งนี้ไปแสดงให้เห็นว่าเราดีใจเรามีความสุขและเราก็อยากที่จะส่งยิ้มเพื่อให้เขามีความสุขเหมือนดังเช่นที่เราเป็น หากภายในจิตใจของเรามีความคิดที่ดีความคิดที่เป็นบวกแล้วละก็ เราก็อาจจะไม่หวังสิ่งตอบแทนในการส่งยิ้มไปหากแม้คนรับเขาอาจจะไม่ส่งยิ้มกลับมาแต่เราก็จงภูมิใจเถิดว่าเราได้ส่งต่อความสุขไปถึงเขาแล้ว และก็จงเชื่อว่าหากจิตใจของเขากำลังว้าวุ่นหากเรายิ้มให้ไปแล้วเขาก็คงจะรู้สึกดีขึ้นมีความสุขขึ้นที่ยังมีคนคอยส่งกำลังใจและยังยิ้มให้เขาอยู่ แค่เราคิดแค่นี้ชีวิตเราก็มีความสุขขึ้นมากแล้ว
อ่านต่อ >>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น